Wat kan er een hoop gebeuren in een week tijd. Simon heeft zijn werk overgedragen, we hebben al onze spullen in koffers gestopt en hebben afscheid genomen van de mensen op de Global Mercy. We hebben kerst gevierd met onze families, we hebben onze koffers uitgepakt en we proberen het gewone leven weer op te pakken. Er zijn dingen die we echt missen van het leven aan boord, maar andere dingen missen we totaal niet.
Een aantal dingen die we missen:
– Het geloof als rode draad aanwezig in het dagelijks leven, werk en school.
– De lieve mensen aan boord; collega’s, buren, vriendjes en vriendinnetjes.
– De mooie zonsopkomsten (rond half 8) en zonsondergangen (rond half 7), dus de dagen zijn hier ook veel korter.
– Het warme weer, toen we vertrokken was het ruim 25 graden.
– De luxe dat er voor je wordt gekookt.
Een aantal dingen die we niet missen:
– Het continue geluid van airco/ventilatie.
– De wekelijkse brandoefeningen.
– Het strakke leefritme, waarbij alle eettijden vast staan en er weinig flexibiliteit is.
– Het kale, grasloze en vogelloze land (ons deel van Tenerife).
– Leven in een afgesloten ruimte, waarbij je niet eens een raampje open kunt zetten.
Verder ben ik ook echt blij dat we weer duurzame(re) keuzes kunnen maken. We hoeven geen droger te gebruiken, we kunnen weer afval scheiden en ook vegetarisch eten is nu weer een stuk eenvoudiger. Ik heb ook weer vol enthousiasme een Too Good To Go pakket opgehaald. Het blijft leuk om zo’n verrassingspakket te halen en daarmee ook te voorkomen dat voedsel wordt weggegooid. We hebben er lekker van gegeten en een deel zit weer in de vriezer.
Wat ik wel hoop mee te nemen van onze tijd in Tenerife is om met elkaar herinneringen te maken. Het was heel leuk om met elkaar het avontuur aan te gaan om bij Mercy Ships te gaan wonen en werken. Het was ook leuk om samen Tenerife te verkennen en leuke dingen met elkaar te doen. Hoe leuk zou het zijn om dit thuis voort te zetten. Gewoon regelmatig iets leuks doen met elkaar: uitwaaien op het strand, naar het museum of gewoon thuis een puzzel maken.
Dan rest ons nog om jullie te bedanken. We zijn erg dankbaar voor alle kaartjes, berichtjes, financiële steun en de interesse die jullie hebben getoond. Bedankt voor jullie steun, op welke manier dan ook!
Voor nu is dit de laatste blog. Mogelijk ga ik in het nieuwe jaar verder met ‘Groen zonder poen’. Onder die noemer wil ik tips en ideeën delen om op een duurzame manier geld te besparen. Leuke goedkope gezinsactiviteiten om herinneringen te maken, kunnen daar ook onderdeel van zijn. Het enige dat mij wel tegenhoudt is dat het echt veel tijd kost om een blog te schrijven. Dus als jullie het leuk vinden om mijn schrijfsels te blijven lezen, laat het me dan vooral weten, want dat helpt me om de knoop door te hakken.
Lieve Marieke en Simon,
Wat een leuke, informatieve update én afsluiting van jullie intensieve maar ook zo fijne, warme en leerzame maanden aan boord. Dat je zoveel positieve dingen ervaart ‘ondanks’ ook minder prettige dingen en omstandigheden waarmee jullie te maken hadden. Dat siert jullie maar zegt alles over jullie manier van in het leven staan.
Of jij je blog voortzet, bepaal jij zélf! Natuurlijk is het leuk te lezen over jullie (duurzame) leven. Maar uit ervaring weet ik dat het heel veel tijd en energie kost. En als nu veel mensen aangeven dat ze je graag blijven volgen, is de keuze nog steeds aan jou.
Jullie kiezen voor een manier van leven die je graag uitdraagt. Maar wie weet kan je je wel aansluiten bij een of ander platform om daar zelf (bij) te leren en je ervaringen te ‘delen’. Mensen die geïnteresseerd zijn in duurzaamheid, ervaringen met duurzaam leven willen lezen om zelf geïnspireerd te raken, kunnen ook zo’n platform bezoeken. Met nog veel meer tips en ervaringen dan jij in je eentje kan geven.
Maar ik wil je niet sturen, niet adviseren, slechts mijn gedachten erover met je ‘delen’. Wie ben ik immers?
Ik wens je voor nu alle goeds. Met weer wat integreren en het ‘gewone’ leven van wonen, werken, studeren en promoveren (!) weer op te pakken!
Tot ziens!