Als we aan mensen vertellen dat we vier maanden met Mercy Ships mee gaan, dan krijgen we vaak één van deze reacties: ‘Gaaf! Wat een avontuur!’ of juist ‘Spannend zeg! Dapper van jullie!’ Van zo’n eerste reactie word ik heel enthousiast en krijg ik nog meer zin om te vertrekken. Wat hebben wij toch geluk dat wij dit mee mogen maken! De tweede reactie zorgt bij mij voor onrust, hoe moet ik hierop reageren? Ja, het onbekende is spannend, zeker voor Isa, maar het leven is zoveel interessanter wanneer je buiten je comfortzone stapt!
Gelukkig is aan boord gaan van de Global Mercy geen sprong in het onbekende. Simon heeft in januari al 2,5 week aan boord gewoond en gewerkt. Daarna hebben we als gezin het schip bezocht toen het in Rotterdam was. Alle vragen die we nu nog hebben kunnen we stellen aan de mensen die nu op de Global Mercy wonen. Zij maken ook veel foto’s en filmpjes, dus we hebben al een redelijk beeld van wat ons te wachten staat.
Voor ons is de tijd bij Mercy Ships een droom die werkelijkheid wordt. Simon heeft al een aantal jaar het verlangen om zijn technische kennis in te zetten bij Mercy Ships. Ik vind het heel erg leuk om weer in het buitenland te wonen en onderdeel te zijn van een christelijke leefgemeenschap. Hoe gaaf is het dat Isa nu mensen van allerlei culturen mag leren kennen en op een natuurlijke manier Engels kan leren. En Joas, die op het moment best eenkennig is, zal er zeker van genieten dat ik 4 maanden lang onafgebroken bij hem ben.
Om een droom werkelijkheid te laten worden, heb je volgens mij wel een bepaalde eigenwijsheid nodig. Het gebeurt niet zomaar vanzelf. Dat eigenwijsheid geen verkeerde eigenschap is, heb ik geleerd van mijn schoonvader. Hij heeft zijn droom nagejaagd om biologisch te gaan boeren, toen dit nog weinig bekendheid had. Hij werd zeker niet door iedereen begrepen, maar zette toch door. Ook anderen kreeg hij enthousiast en hij heeft anderen geholpen om ook hun dromen na te jagen. Hij had ook ons zeker gesteund in onze dromen. Het is dan ook een groot gemis dat Huib er niet meer is. Hij is vorig jaar onverwacht overleden. Wat hadden we hem graag nog bij ons gehad!
Het sterven van Huib heeft ons stilgezet bij de belangrijke dingen in het leven. We vinden het belangrijk om tijd door te brengen met de mensen van wie we houden en in het bijzonder ons eigen gezin. Daarnaast willen we ook graag een positieve bijdrage leveren aan een betere wereld, omdat we er van overtuigd zijn dat een betere wereld begint bij jezelf. Dit zit hem in de kleine dingen, zoals het groeten van mensen als je ze op straat tegen komt of een wat groter avontuur, zoals vier maanden naar de Global Mercy.
Via deze blog wil ik je graag uitdagen: Wat kan jij vandaag doen om de wereld een beetje mooier te maken? Zijn er dromen die jij werkelijkheid wilt laten worden? Succes!
